Week 3

Hey allemaal 

Ondertussen begin ik al aan mijn vierde week hier in Joensuu maar ik zal eerst week 3 maar uit de doeken doen. 

Op woensdag zijn Charlie en ik met onze mentor enkele cliënten gaan bezoeken die aan het werk waren in Prisma (de grootste winkel in Joensuu). Verschillende cliënten van Majakka gaan verschillende dagen in de week ergens anders werken. Dit kan bijvoorbeeld in een supermarkt zijn, in broodjes bar, op een kleuterschool,... Het was wel leuk om te zien dat ze heel wat verantwoordelijkheid krijgen binnen deze job en dat ze dit dan ook kunnen waarmaken. Het zijn volwaardige werkkrachten en ze zijn er zeer tevreden mee. Ik was content om te horen dat deze jobs vanuit Majakka worden gestart. De verpleegkundigen gaan mee op zoek naar de beste job voor de cliënt en zorgt er dan ook voor dat ze op de hoogte blijven van hoe het loopt. Daarna nam onze mentor ons nog snel mee om een bezoek te brengen aan Satellitti ,een ander dagcentrum voor personen met een handicap in Joensuu, dat nauw samen werkt met Majakka. De spullen die in Majakka gemaakt worden verkopen ze in het winkeltje dat aanwezig is in Satellitti. Eén van de verpleegkundigen gaf ons een rondleiding en vertelde ons kort waaraan ze werken. Op het einde kregen Charlie en ik beide een zelf gemaakte knuffel gemaakt door één van de cliënten daar. Dit was echt een mooi gebaar. 

Op woensdagnamiddag stond er een bezoek aan mijn volgende stageplaats gepland. Mijn stagebegeleidster van Karelia had voor mij al genoteerd welke bus ik moest nemen en om wat uur ik klaar moest staan aan de bushalte. Ik was dinsdag al maar een buskaart gaan halen zodat ik op de bus niet meer moest sukkelen. Het was wel best een bizarre busrit. We waren aan het opstappen toen er een zeer luidruchtige man voor kroop in de rij. Toen we eenmaal aan het rijden waren merkte ik opeens op dat de man een sigaret op stak in de bus. Blijkbaar had de buschauffeur dit ook gezien want hij zette opeens zijn bus aan de kant. Hij opende de deuren en hij zei in het Fins dat de man moest uitstappen (alee dat denk ik toch). De man wilde dit niet maar had ondertussen zijn sigaret naar buiten gegooid en een wijnfles laten vallen. Ik ga niet oordelen maar ik vermoed dat dit iets met zijn gedrag te maken had.

Vrijdag was het zover. De laatste dag op stage die toch snel gepasseerd was. Samen met enkele bewoners mochten we een lekkere cake gaan bakken. Het was de moeite want de mannen stonden erop te kijken terwijl de vrouwen al het harde werk deden. Ik voelde me in de jaren stillekes. De vrouwen aan het fornuis/oven en de mannen met hun voeten omhoog. We hebben er met ze'n allen eens goed mee gelachen. Na een bezoek van onze stagebegeleidster van de school nog gezellig samen een tas koffie/thee en dan zat het er op. Eén van de verpleegkundigen waar we mee hadden samengewerkt gaf ons nog een afscheidscadeau zodat we hen nooit zouden vergeten. We kregen een Fazer paasei. Dit is wel een speciaal soort chocolade ei aangezien het in een echte eierschaal zit. Ze maken een gat en laten het ei zelf eruit. Waarna ze het vullen met een soort pralinevulling en dan het gat onderaan dichtmaken met suiker. Zeer speciaal om het open te maken omdat je echt de eierschaal moet openbreken. 

Dan was de moment suprême aangebroken. Met enkele buitenlandse studenten ging ik mee ijsberen. Ook al had ik nog zo gezegd dat ik dit nooit zou doen, toch kon ik de kans om dit te doen niet laten liggen. Ik ging dingen doen die ik nog nooit had gedaan. Dus zo gezegd zo gedaan. Ik had het al koud toen we de bus nog maar af kwamen. Het begon al goed. Na het omkleden was het tijd om naar buiten te gaan en richting de sauna te trekken. Want blijkbaar moet je jezelf eerst helemaal opwarmen eer je je lijf laat verschieten in het koude water. Het ging allemaal best wel goed. De eerste keer in het water (0°C) was wel verschieten maar uiteindelijk ben ik er toch 3 keer in geweest (wat zeker niet slecht is vind ik zelf). Tussen elke duik in het water was het terug saunatijd. Aangezien ik in België al niet veel (zeg maar nooit) naar de sauna ga ,was dit wel een uitdaging. De Finnen zijn heel wat gewend qua saunatemperaturen en het was dan ook snel 87°C daarbinnen. Ik heb het een hele tijd kunnen uithouden maar toen heb ik het toch opgegeven. Na een tijdje buiten te zitten ben ik me toch maar terug gaan omkleden om daar te wachten op de rest. 

Vandaag ben ik op mijn nieuwe stageplaats begonnen :Het paihola psychiatrisch ziekenhuis. Deze week sta ik op afdeling 51, een afdeling met voornamelijk mensen met schizofrenie of een afgeleide problematiek. Toch zijn er ook enkele mensen met depressie of bipolaire stoornis. De eerste dag viel super goed mee en was dan ook snel voorbij. Ik ben dan ook benieuwd wat de rest van de week gaat geven. Ik werd goed ontvangen door de verpleegkundigen op dienst, maar ook door de patiënten. De meeste probeerden al een praatje met me te maken (soms met vertalingen door andere patiënten of het personeel). Ik voelde me zeer welkom en ga hier zeker heel wat kunnen leren. Maar daar vertel ik volgende week dan wel wat over.

Groetjes Hannah